فانوس های سوزنبانی ( چراغ ها و فانوس های یک سوزنبان در قدیم )

فانوس سوزنبان قطار در قدیم 

مراسم زیبای قاشق زنی درشب چهارشنبه سوری در یکی از محله های تهران در سال 1352

مراسم زیبای قاشق زنی درشب چهارشنبه سوری در یکی از محله های تهران در سال 1352 

ساعت های قدیمی ساخت شوروی سابق

ساعت های ساخت شوروی سابق 

ابزار اصلاح و خط زنی در آرایشگاه

تیغه اصلاح 

ابزارهای قدیمی سوزنبان

ابزارهای قدیمی سوزنبانی 

تپانچه قدیمی از موزه های دنیا

تپانچه قدیمی  

بخاری های نفتی قدیمی برای گرم کردن اتاق

بخاری های نفتی برای گرم کردن اتاق 

گاری ، درشکه ، دلیجان، واگن در قدیم

گاری های قدیمی 

کلید و پریزهای برق قدیمی

کلید و پریزهای برق قدیمی 

اتوهای قدیمی زغالی چدنی و فولادی

اتوی فولادی قدیمی بسیار زیبا 

رادیو و ضبط صوت های ساخت شوروی سابق

رادیو تک موج ساخت شوروی سابق 

مدل 1960 

نصب چراغ برق توسط بلدیه طهران

قبل از اینکه برق به تهران بیاید، تهرانی ها شبها خانه هایشان را با شمع روشن می کردند. حتی در دوران قاجار یک کارخانه شمع سازی تاسیس شد که بتواند روشنایی خانه ها و شهر را تامین کند. با آغاز سلطنت مظفرالدین شاه، «حاج امین الضرب» اولین کارخانه برق تهران را که با سوخت نفت کار می کرد، به کار انداخت. محل این کارخانه هم در خیابانی بود که مولدگازی (اولین کارخانه تامین روشنایی تهران) در آن قرار داشت. وقتی کارخانه برق در این خیابان ساخته شد، این خیابان هم اسم «چراغ برق» به خودش گرفت. قدرت اولین کارخانه برق تهران 400 کیلووات بود و می توانست خیابان های اصلی شهر، مثل لاله زار و شاه آباد را روشن کند. چراغ های خیابان از غروب تا ساعت دوازده شب روشن بودند و مردم تهران دسته جمعی می رفتند کنار کارخانه برق امین الضرب و با تعجب به لامپ های روشن کارخانه نگاه می کردند. برای محاسبه مقدار مصرف هر مشترک، چیزی به نام «کنتور» وجود نداشت اما کسانی مامور شده بودند که به در خانه ها و مغازه ها بروند و بابت هر شعله چراغ روشن شصت واتی، سی دینار بگیرند. پیش از کودتای 1299، سیدضیا ءالدین طباطبایی که صدارت را بر عهده داشت، تصمیم گرفت که برای تامین روشنایی شهر اقدامی اساسی کند. به همین دلیل، بلدیه تهران موظف شد که تعدادی فانوس دیواری حلبی به رنگ سبز با تعدادی لامپ خریداری کند و در هر 50 قدم آنها را به دیوار بکوبد. حاج امین الضرب هم قرارداد شش ساله ای را با بلدیه تهران بسته بود که خیابان ها و معابر شهر را به شکلی اصولی سیم کشی کند. روزنامه اطلاعات در 21 آبان ماه 1305 از اطلاعیه بلدیه تهران درباره رفاه عمومی و روشنایی شهر نوشت: «نظر به اینکه در اثر پاک کردن دیگ های کارخانه چراغ برق حاج امین الضرب برای لیالی ماه رمضان تا صبح باید چراغ ها روشن باشد، چند خط از چراغ های الکتریک خاموش گردیده و این مساله ایجاد زحمت تاریکی جهت عابران می شود. بلدیه تهران برای رفاهیت عمومی تا موقعی که کارخانه چراغ برق عملیات خود را خاتمه دهد، به وسیله چراغ های زنبوری که به فواصل نزدیک و معابر مذکوره نصب می شود، تنویر معابر را تامین خواهد کرد.» 

چینی بند زن و ابزار و یراق آلات چینی بند زن ها در قدیم

در چند دهه گذشته شغلی وجود داشت که امروز از فهرست شغلها حذف شده است . شغلی بنام چینی بند زن ( آنکه کاسه و بشقاب را پیوند دهد) چینی بند زن ظروف شکسته چینی را به هم بند می زد.

 در پاره ای از منابع به چینی بند زن چیلانگر نیز گفته اند ( شایان ذکر است که در تعدادی از فرهنگ لغتها چیلینگر ، چیلانگر و 

ابتکار در ساخت اجاق خوراکپزی برای پیک نیک و کوهنوردی

اجاق خوراکپزی ابتکاری مخصوص کمپینگ و پیک نیک و کوهنوری و بیابانگردی